ไม่รู้จะเขียนอะไรบางวันอาจจะพิมพ์ไทยหรือบางวันจะพิมภาษาอื่นนะค่ะ
เรียกเราว่าหมูน้อยก็ได้ค่ะ.........งั้นวันนี้มาแนะนำตัวกันก่อนนะไม่รู้จะแนะนำไปทำไมแต่อยาก
เขียนแค่นั้นไม่น่าเชื่อเลยว่าเกิดมาเพียง23ปีจะเจอเรื่องมากมายขนาดนี้ทั้งเรื่องการเรียนการมช้ชีวิต..แล้วก็อีกหลายอย่าง
เข้าใจแล้วว่าคนเราประเสิรฐแค่ไหนที่ได้เกิดมาวันๆนึงบางครั้ง24ชั่วโมงยังไม่พอทุกอย่างแต่สุดท้ายเราก็สามารถผ่านสิ่งต่างๆมาได้
เคยคิดว่าเรียนจบก็เหมือนทุกอย่างจบแล้วแต่จริงๆไม่ใช่มันเป็นการเริ่มของชีวิตมากกว่า...เราต้องเดินต่อไปแม้บางครั้งเราจะเจ็บหรือว่าทำให้ใครเจ็บ
แต่หมูน้อยเชื่ออย่างนึงนะค่ะว่า.....บางครั้งสิ่งที่คุณตามหาต้องการมานานแสนนาน
ความสุขไม่ได้อยู่ไกลเลยแต่มันยากที่จะมองเพราะความเศร้ามาบังตา ขอบคุณกีตาร์ของผู้ชายคนหนึ่งอย่างน้อยเขาก็ช่วยให้หมูน้อยในคอกอย่างเราหลุพ้น
จะบอกเขายังไง..ว่าเราจริงใจกับเขานะ
แต่อยากบอกแต่ไม่อยากให้เขาตอบ
หวังว่าเขาจะสบายดี
กินอิ่มนอนหลับ
พักผ่อนเยอะๆ
นะค่ะ
สวัสดีครับยินดีทีได้รู้จักนะหมูน้อย
ตอบลบ